Merhaba, ben Zehra. 4 aylık evliyim. Eşimin ilk evliliğinden olma 9 yaşında bir kızımız var, ismi Begüm. Ben Begüm'ü öz kızım gibi görüyor ve çok seviyorum. Ama O'nunla anlaşamıyoruz. Babasını benden kıskanıyor. Onunla ne kadar ilgilenirsem ilgileneyim bana ters davranıyor, bağırıyor, vurma eğiliminde bulunuyor. Bu davranışı karşısında tepki göstermem halinde ağlamaya başlıyor. Bu durum beni de geriyor. Babası yaptığı bu hareketin yanlış olduğunu anlattığındaysa cevabı sürekli "Baba, biraz da Zehra'ya kızsana." oluyor. Eşim, Begüm'ün benden soğumaması için ara ara dönüp bana kızıyor. Ama ne yaparsak yapalım Begüm aynı şekilde davranmaya devam ediyor. Biraz üstüne gidersek te "Keşke hiç tanışmasaydınız.", "Keşke ben ölseydim.", "Ben İstanbul'a (babaannesine) gideceğim, bir daha gelmeyeceğim." gibi isyankar cümleler sarfediyor. Bu durumlar karşısında sürekli olarak ben de ister istemez geriliyor ve O'na tepkiler gösteriyorum. Her olayın sonrasında özür diliyor fakat hiçbir şey değişmiyor