Merhaba, ismim Ezgi ve 4 senelik evliyim. 2,5 yaşında bı kızım var. Evliliğimiz baştan sorunlarla başladı. Severek evlendik ama ben ilk ayında kumara tutkunluğunu öğrendim. Sorunlar başladı. Çocuk olunca daha iyiye gitmesi gerekirken daha da kötüleşti. Şu an işin içinden çıkılmaz halde, sorunlar çok büyük. Kısa ve net olarak anlatayım. Dayak, kumar, ara sıra içki, paylaşım sıfır! Sadece yatakta, onun dışında bir öpme, sarılma, konuşma, dertleşme yok. Soru sorduğumda bile cevap vermiyor, evde yok. Olduğunda da konuşmuyor, dışarı çıkartmıyor. Yani ben tek başıma, o tek başına yaşıyor. Ne yapayım? Annemlere çok gideyim ama o da çözüm değil. Ayrılmıyoruz da, ben sevdiğim için ama o sanki çocuk için ayrılmıyor. Yani sizce böyle bir yaşantı ne kadar sürebilir? Ben 31 yaşındayım ama şu an kendimi 60 yaşında gibi hissediyorum. Beklentim gülmek! Hiçbir şeyim kalmadı. Herkes idare et diyor ama neyi idare edeyim? Sürekli küfür eden, konuşamasa bağıran, hatta dayak atan biri nasıl idare edilir? Buradan bunlarla bir sonuca varılmaz ama en azından sizinle bir başlangıç yapabiliriz.