17 aylık bir oğlum var ve doğduğundan beri sürekli birlikteyiz. Oyun oynarken , ev işi yaparken, yemek yaparken,parka gittiğimizde , yada başka çocukları gördüğünde hemen yanlarına gider "merhaba abi,abla"der onlarla oynamaya çalışır.Şimdiye kadar hep onu anlayarak ,ne isterse yapılabilecekleri doğrultusunda asla bağırmadan onu inat ettirmeden anlatarak yapmaya çalıştım. Hala emiyoruz ve gece 2-3 kere emmek için uyanır.17 aydır gece hiç kalkmadan uyuduğum gün ya 1 dir ya 2 uykusuzluğa alıştım,sürekli hareket halindeyiz.Uzun zamandan beri maddi olarak sorunlarımız var ve ben artık bu tempo içinde birde o sorunlarla baş edemiyorum.Eşim de pek laftan anlayan birisi değildir.Sen çocukla ilgilen bir ihtiyacın oldu da karşılamıyoruz mu der. Ama ben sıkıntılı olduğunu bilirken nasıl kendi ihtiyaçlarımı isterim ki çocuğumunkiler dururken.Son zamanlarda da acayip asabi oldum çocuğuma karşı.Artık nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Oğluma bağırmak istemiyorum.