Bebeğim 10 gün sonra 12. ayını bitirecek. Doğumgünü yaklaştı yani. Okuyorum, bütün anneler heyecanlanıyor doğum günü için. Bendeyse garip bir his var. 6 aylık olduğunda da aynı hissi yaşamıştım onu atlattım. 1 yaş daha kuvvetli diğerine göre. Açıp eski resimlerine bakıyorum, elimden uçup gitmiş gibi. Artık büyümüş de o bağ olmayacakmış gibi bir his işte. Saçma biliyorum ama engel olamıyorum, hatta işi abarttım doğum gününü kutlamak bile içimden gelmiyor. Tabi bunu sadece kendi içimde yaşıyorum. Bir de şimdi size anlatıyorum. Aslında doğduğundan beri zor büyüyen bir çocuk kızım. Bir an önce büyümesini istemem gerekirken böyle hissediyor olmak da tuhafıma gidiyor. Bende bir dengesizlik mi var anneler, yoksa normal midir bunları yaşamam?