salmonella Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 3850
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: özel kocaeli akademi hastahanesi
biz eşimle lise yıllarından tanıstık daha dogrusu aynı sınıftaydık uzun yılların ardından nihayet 2009 yılında evlendik.uzun süre tanımanın vermiş oldugu güvenle 2 ay sonra cocuk istemeye karar verdik ama tabi bekledigimiz gibi olmadı 1 ay 2 ay 3 ay aylar geciyodu sonuc hep hüsrande derdimi kimseye acamıyordum en sonunda doktora gittik herangi bi sorun varmı die tahliller sonucu sorun bende cıktı süt hormon seviyemin olması gerektiginden cok yüksek oldugunu söyledi doktor sok olmustum nedeni ise cagımızın hastalıgı STRES ilaclar kullanmaya basladım ama faydasını göremedim yeni evlenmiş olmanın maddi sorunlar yüzünden hayatımız oldukca strresli geciyodu en sonunda en sevdigim iki arkadasımla paylastım bu durumumu onlar benden 1 yıl önce evlenmiş onlarında cocukları yoktu ögrendimki onlarda cocuk isteyipte olmayanlardanmıs o gün cok rahatlamıstım tek ben degilmişim megerse.arkadaslarımla sık sık bir araya gelip hep karaları baglıyoduk bir gün telefon caldı arkadasım arıyodu ve bana hamile oldugunu söledi okadar cok sevindim ki adeta kendim gibi agladım cok dua ettim ve 3 hafta sonra bende hamile kaldım ve inanmıyacaksınız tam 1 ay sonra diger arkadasımda hamile kaldı.. nihayet hamile kalmıstım okadar mutluydum ki zorlu sürecleri bile gülerek atlattım tam 5.5 ay migde bulantısı 6 kg vermiştim su bile içemiyodum aglıyarak yemek yemege calısıyodum 32. haftamdan sonra devasal sekilde şişmeye baslamıstım ayaklarıma parmagımı batırıyodum yarısı içine giriyodu git gide haraketlerim kısıtlanmıstı doktorum benden korkmaya baslamıstı kayınvaldemlerin etkisiyle normal doguma endekslenmiştim doktorum şişmemden ötürü sezaryan olabilme ihtimalimin oldugu söylesede ben kesinlikle kabul etmedimsürekli aklımda normal dogum vardı 36. haftamdan sonra suyumun baya azaldıgını söylemişti dokt. ve artık gezmeyi yasaklamıstı ben ben dururmuym normal dogum die sürekli gezdim dokt her 3 günde bir arıyodu ama bende tık yok 41 hafama kadar bekledim en sonunda doktorm sezeyn dedi ben cocugumu görebilmek için belden uyusturulmak istedim ameliyata girdim ve adeta buz kesmiştim cok heyecanlıydım neler olacagını kestiremiyodum en sonunda yattım ve 20 dk sonra cocugum kızımı gördüm dokt bana göstermeden hemen hemşireye verdi bi terslik vardı hemen alıp yanımdan uzaklasıtırdılar cok gecmeden yanıma hemşire geldi ve cocugun nefes zor aldıgını o yüzden yogun bakıma götürdüklerini söylediler o kadar karısık duygular içindeydimki anne oldum ama yüzünü bile görememiştim yukarı cıktıgımda ögrendimki benim normal dogum inandım cocugumdan ediyomu kızım kendi pisligini yemeye baslamıs allahtan ki o gün ameliyat olmsum yaklasık 5 saat sonra yanıma getirdiler ve o koca gözleriyle bana baktı işte o an anneyim diyebildim.