hulege Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: ...
Doğum Kilosu: 2.850 gr
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Gizli
Daha öncesi farklı bi hastalık nedeniyle sezeryanlı ameliyat olduğum için 3 haziran günü sezeryanla doğum tarihim netleşmişti.. Bende nasıl olsa 5 gün var diye doğum temizliğine başladım halı sil mutfak banyo derken 2 gün içinde evimi temizliğe hazır ettim,kayın validem gezmeyi sevdiğinden yardım etmyi red etti açıkçası bende kendi anneme kıyamadım derken temizlik bana kalmıştı..Velasım 28 mayıs akşamı en son perdemi asarken ani bi sancıyla yere yattım sakinleştim dinlendim derken bu acı beni korkuttu ve doktorumu aradım,ha 3 gün sonra ha 3 gün önce bu ağrıyı çekme belkide kordon dolanmıştır hastaneye gelin bakalım dedi peki dedim bende..gece 12 de eşimle gittik doktorum geldi sık değil sancılar ama cocuk dönmeden sezeryanla alınacağı için doğumu bugün yapalım dedi ve herşey o an başladı..Korku ve dehşet içindeydim serum takıldıktan sonra eşime yalvarmaya başladım ne olur gidelim diye oda gayri ihtiyar panik yapma herşey güzel olucak dedi beni öperek gönderdi 02:45 oğlum dünyaya geldi en son anestezi uzmanının derin nefes al dediğini hatırlıyorum....hayal mayal hatırladığım sedye üzerinde odama götürüldüğüm aileler kalabalık ortam ve ben tekrar uyuyorum..bi ara gözlerimi açtım hani oğlum nerde dedim annem kucağıma verdi kızım orda ne oldu dedi ve bilmiyorum dedim ve anne neolur bi yudum su dedim ve bardağı elime almamla hafif doğrulma hareketimle çiğlık attım ve bayılmışım ...o arada olanları annem anlatıyor hemşireler odaya gelmiş anestezi uzmanları ve birden kan gölüne dönen yatak aileleri dışarı almışlar içeride eşimin baktığı saate göre 1 saat 15 dakika müdahale edilmiş,ben gözümü kalbime yapılan basınç ile açtım aneztesi uzmanı başımda saçlarımı okşadı ne olur açık tut gözlerini dedi cevap veremiyorum ki başımı salladım uyutuyorum seni dedi ...ertesi akşam saat 18 de taburcu olacağım kafamı kaldıramıyorum doktorum bünyen zayıf evde az dinlenmem gerektiğini ultrosyonda baktığını ve çok sğlıklı olduğumu söyledi,söyledi ama benim içim acıyor ..sedye ile eve geldim gece boyu ayağa kalkamadım kafamı her kaldırdığımda bayılıyorum eşim sabaha kadar benim başımda dualarla bie elinde 1 günlük bebe derken sabah 9 dedim ne olur götür beni doktora götürdü aynı doktoruma ama kanlar boşalıyor bacaklarımdan yatırdı beni masaya alttan soktu aleti bakın bişi yok kanama normal vücut zayıfmış derken kocam başladı bağırmaya saçmalama kadında renk yok deyip doktora yürüdü ..doktorum panik yaptığımızı söyledi aynı kattaki başka bir Kadın doğum doktorunu hemen çağırdı içiniz rahat etsn ben arkadaşıma göstericem dedi ..İb.... doktor geldi iyikide geldi daha kapıdan ekrana baktı eşimin yanına geldi doğum ne vakit oldu dedi eşim 28 gecesi dediği an ib... doktor oğlum al karını dokuz eylüle götür çok vaktin yok dedi ben ayağa kalkayım derken bayıldım ..diyorum ya ben hep bayıldım uyandım herşey yarım yamalak...dokuz eylülde sedyeye yatırıldım düz yattığımda uyanıyorum .kadın bir doktormu hemşiremi inanın bilmiyorum güzelim sık dişini uyuşturacak vakit yok dedi ve o an elinde bi aletle kürtaja girişti ama ben çığlık atıyorum yumrukluyorum elimi tutmaya çalışan yardımcıları .düşünebiliyormusunuz sezeryan doğum dikişlerim daha yeni ve diri diri kürtaj ...sonunda çcuk eşiği içimden çıkarıldı 6 ünite kan 4 ünite demir alımları derken gözümü açtığımda 7 günlük anne olduğumu ve yaşadıklarımı annemden eşimden öğrendim o arada oğlumun hastanede bi süt annesi olduğunu ,aldığım kordison mu neyse o ilçlardan aldığım için emziremeyeceğimi öğrendim ve dokuz eylüldeki doktorun hayata hoşgeldin genc anneciğim deyip yüzümü okşaması. dünyam bambaşka oldu ,ilaçlar ve emzirememe süresi derken oğlumu asla emziremedim hatta acılarım dolayısıyla oğlumu iki hafta kucağıma alamadım ilk öpücüğünü ben veremedim,hoşgeldin bebeişim diyemedim ..ben loğusalık yaşayamadım o şerbetleri içemedim..uzun süre hastanelerdeydim ...şimdimi çok şükür mamalarlada olsa büyüyen 2 yaşında sağlıklı bir evladım var şuan onun yüzüne bakıp senin için hyatta kaldım diye geçiriyorum içimden. ben ilk anları yaşayamadım eksik hissediyorm ve çocuğuma borçlu..ben o duyguları yaşamak için bir kez daha hamile kalma hayalini bile büyük bir korkuyla HAYIR diye itiliyorum..Tüm yeni annelere ve yeni anne olacak arkadaşlarım Allah sizi evladınız bağışlasın ve sağlıklı bi şekilde tüm duyguları yaşamanız dileğiyle...