evbi Annenin Doğum Hikayesi

Rabbim her kadına bu duyguyu tattırsın inşallah. bana dünyayı verseler böyle bir anla asla değişmezdim. ömür boyu unutamayacağım bir anı bıraktı doğum bende.

Doğum Boyu: 55 cm
Doğum Kilosu: 4.00
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Balgat Özel Yüzüncü Yıl Hastanesi
Rabbim her kadına bu duyguyu tattırsın inşallah. bana dünyayı verseler böyle bir anla asla değişmezdim. ömür boyu unutamayacağım bir anı bıraktı doğum bende.

ben hep normal doğum istemiştim. o anı acısıyla sancısıyla yaşayıp ama en sonunda da tüm acılarımı unutacağımı bilerek bebeğime kavuşma anına sahip olmak. fakat hayırlısı ne ise o olsun diye dua ettim hep. çünkü zaman o kadar çok değişti ki.. sezeryan oranları o kadar çok arttı ki. nedenini ben yediğimiz içtiğimiz besinlerden tutun da soluduğumuz radyasyon vs... kadınlar bile eski kadınlar değil artık. daha korkulu, daha cesareti az daha çaresiz... hepsi bi araya gelinc sezeryan kaçınılmaz oluyor. ki artık doktorlar da eski cesaretinde değil. sezeryan onların daha kolayına gelebiliyor bazen. ne olursa olsun anne ve bebek sağlıklı olsun dedim ve diretmedim. normal doğuma uygun değildim, bebeğim kanala girmemişti. sancılarımı görünce doktorum 39. haftamda beni epidural sezeryana aldı.

üzülmedim böyle bi karara. bebeğim ve ben sağlıklı olalım da gerisi mühim değil dedim. doktoruma sonsuz güveniyordum. Allah razı olsun ondan sorunsuz bi şekilde beni bebeğime Allah'ın vesilesiyle kavuşturdu.

işte o an. ben uyanığım, doktorları duyuyorum, ne yaptıklarını hissediyorum ama acı çekmiyorum. gözümü bir noktaya dikmişim başımdaki hemşireyi tınmıyorum. dua ediyorum, tekbir getiriyorum, hep dua dua dua... ve bebeğimi doğar doğmaz yanaklarından öpüyorum.

o nasıl bir tendir, o nasıl bir yumuşaklıktır ve o nefisss koku...

böyle bir an yok, bir duygu yok başka hiç bir şeyde. ve çok şükür Rabbim biz kadınlara lutfetmiş bu duyguyu.

o ağladıkça yanıma getirdiler "ben burdayım bir tanemmm" dedim sustu. ve onu odaya götürdüler beni de yarım saat sonra yanına götürdüler. ona kavuşmam biraz geç oldu ama sonunda kavuştum. kollarımdaydı. artık bir anne ne yapması gerekiyorsa onu yapmak için hazırdım. ve benim annelik maratonum böyle başladı. acısı sancısı hepp geride kaldı...

Allahıma şükürler olsun hamdü senalar olsun....