ceylinayse Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 3430
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: ethica ıncirli hastanesi
Gözlerimizin önünde yavaşça, solukça beliren bir çift çizgiydin en başında. Sarılıp sarılıp ağlamalarımızın, durup durup gülüşmelerimizin en sevimli nedeni oldun. " Dur kimseye söylemeyelim! " lerle en anlamlı sırrımız oldun. Ne olduğunu anlayamadan daha ben; o minicik noktadan bir tıpırtı duyuldu pek de geniş olmayan bir doktor odasında.. Kalbin değildi sanki atan da sen bütünüyle bir kalp olmuştun! Ellerim de babanın sıcacık elleri, ekranda büyüyen minik mantarımız oldun. Hayır asırlar sonra değil sadece oniki hafta sonra ellerin, ayakların, minicik bir bebek oldun, sen oldun!
Tatlı serin bir eylül sabahında içimdeki kıprtım oldun..kimseyle paylaşamadım o an; fırtınam oldun. Tam iki hafta sonra bir gece baban hissetti seni, ve sen babanla beni topladın bir bütün oldun..
Sen tüm bu yolculuğun boyunca seni görmemiş olduğu halde melek çocukların sevgilisi oldun, bazen gözyaşı ama en çok da umut, dualarla beklenen oldun. Benim senden önce yüzlerceydi çocuğum; yarım bedenleriyle dua ettiler senin için.. Sen onların kardeşi oldun..
Heyecanım, korkularım vardı kavuşmamız yaklaşırken.. Uykusuz gecelerim seni düşünmekle geçti hep.. Geleceğin anı düşünmekle geçti.. Kaygılar arttı sen geciktikçe; korkularım oldun.. Sonra o gün geldi.. 18 Şubat 2009.. Şubat en sevdiğim aydı benim..Aylar geçmişti saatler geçmez oldu..
Asansördeyim..Ameliyathaneye doğru gidiyorum. Biraz sevinç, heyecan, biraz da korkudan ağlıyorum. Baban yanımda, elleri 9 aydır olduğu gibi ellerimde..bekliyorum o sesi..
Şubat en sevdiğim aydı benim..18 Şubat 2009 saat 12:52.. içimden kopan çığlığım oldun..benim küçük kıprtım nefes aldın ve ben de ilk nefesimi alırmışcasına nefes aldım seninle beraber.. Bembeyaz bir havluya sarıp seni kucağıma verdiler.. Öptüm tazecik yanağından ve sen uyudun..
Hoşgeldin dünyama kızım..Benim candan tatlı kıymetlim..Sen benim herşeyim oldun..