Merhabalar :) ben 19 yaşında bir ablayım,kardeşim 3 yaşında.Son 1 yıldır kardeşimin konuşmasını ciddi anlamda kafaya taktım gece uykularımı kaçıracak derecede..4-5 kelimden oluşan cümleler kurabiliyor,ufak tefek sohbet ederiz,sorduğumuz çoğu soruları cevaplar. örn; nereye gidiyorsun,nereye gittin,bu nedir,bugün okulda ne yaptın oda cevaben okula gittim okulda oyuncak oynadım veya başka bir yere gitmişse oraya gittim şöyle şöyle yaptım der.Tüm renkleri biliyor,15’e kadar sayıyor,yaşıtları ile uyum içinde oyunlar oynar,hayali oyunlar kurup oynar vs aynı zaman da Fransa’da yaşıyoruz burda bir kaç yere götürdük kardeşimin yaşıtlarından eksiği var mı diye sorduğumuzda psikiyatri bize ateş püskürdü böyle bir çocuk hakkında nasıl kötü düşünürsünüz diye 😂Hatta yabancı doktor Atatürk gibi bir çocuk bu her şeyi ben yapacağım ben hallederim kafasında gidiyor dedi😂 oda yetmedi 2,5 yaşında iken Türkiye’ye geldik yine çocuk gelişimciye götürdük hiç bir şeyinin olmadığını sadece konuşma açısından yaşıtlarından 3 ay geride kaldığını söyledi.Babam da 7 yaşında konuşmuş buna da bağlı bir şey olduğunu düşünüyorum.ama ablalık iç güdüsü işte rahat değilim.. her geçen gün konuşmasının daha çok açıldığını görsemde içimde hep bir sıkıntı var neden yaşıtları kadar çok konuşmuyor diye.bunu dile getirdiğimde annem ve babam haklı olarak kızıyorlar sapasağlam,sağlıklı çocukta kusur arıyorsun diye :( Sizce 3 yaşında 3-4-5 kelimelik cümleler kurabilen bir çocuk geç konuşmuş oluyor mu? 😔