Hayırlı günler Benim 1.5 yaşında bir oğlum var aslında çok tatlı bir bebek ama ah şu ama ile başlayan kelimeler bana yani annesine aşırı bağlı bir yere kalabalığa girsek nasıl ağlıyor a sosyal gibi ama onu o kadar çok insan içine sokuyorum ki her gün hala aynı hiç duzelme yok kalabalığa girdiğinizde hiç kucağımdan ınmiyor beni gidene kadar burnumdan getiriyor ağla ağla artık gittigim yerdeki insanlar sen git çocuğun durmuyor diyorlar . Sonra geceleri çok uyanıyor. Artık bir buçuk yaşında yaşıtları hiç deliksiz sabaha kadar uyuyor bir yada 2 kere kalkıyorlar bizimki sürekli uyanıyor üstünü ortsem uyanıyor bana dokunsa uyanıyor. Hâlâ emiyor bu arada. Neyse bu gece benim gözlerinden nasıl uyku akıyor evde de misafir var onları da uyandırmak istemiyorum. Işıkları kapattım hadi oğlum uyuycaz dedim. Pek uykusu yoktu ama daldı oda ama kaç kere uyandı beni uykumdan kaç kere uyandırdı sayamadım nasıl sinirlendim bir hırpaladım çocuğu o da çok korktu şu anda yerde yatak var benden o kadar korktu ki yanimda yatan oglum benden ayrı uyudu yuzume bakmadı çok korkmuş benden belli ki. O kadar vicdan azabı çekiyorum ki çocuğu korkuttum diye ağlıyorum şu anda ama sabahtan beri baya sabrımı zorladı kalabalık ortamdaydık uykusuzdum da artık son raddeye geldim sanırım sabretmek çok zor dua edin bana ne olur ben artık çocuğuma daha çok seyretmeye calisacagim inşallah çünkü o günahsız konuşup derdini anlatamıyor kıyamıyorum da sanki bebegi m benim bu dünyadaki imtihanın gibi akrabalarim bu çocuk sana gün yüzü göstermiyor 2 dk yanımızda oturamıyorsun diyor düşünün 1.5 yıldır bu böyle artık benimde sabrım taşıyor ne yapayım çok zor ya çocuk yetiştirmek ne olur bana dua edin