Kızımın duygusal,isteksiz ve dalgın oluşunu çözebilirmiyim?

Merhaba;2008 Eylül doğumlu kızım bu sene 1.sınıfa başladı.Sayılar konusunda ana sınıfında sorun yaşamamıştık.Bu sene Türkçe dersindeki verimi düzelecekken düz yazıya geçince tekrar yavaşladı.Okuması ve yazması yavaş öğretmende aynı şeyi söylüyor.Matematikte de toplamaya başladık, öğrenip bildiği kadarıyla da olsa yardım edecek gibi durursam yapıyor ama kendin yap dediğimde yapmıyor bahaneler söylüyor (uykum geldi,tuvaletim var,atıştırmak için birşey istiyorum vb.)Ona sürekli hadi hadi demek sabrımı zorluyor.Bir de son dönemlerde önündeki eşyayı görmüyor gibi bir durum yaşıyoruz.Bantını istiyorum önünde masada duruyor,masaya bakıyor ama görmüyor ve bana yok kaybolmuş sanırım diye cevap veriyor.Bikaç kez bekliyorum görmesi için ama olmuyor.En sonunda ben gösterince yerini neden görmediğini soruyorum 'e gözümden kaçmış anne napıyım' diye bir cevap alıyorum.Okumayı yazmayı çözdükçe daha kolaylaşır diye bekliyordum,bu sefer düz yazıya alışamama krizi başladı.Okula gitmeyi seviyor,fakat ödev konusunda sıkıntı (tecrübesiz olduğum için de olabilir) büyükmüş gibi görüyorum.Bazen kendini düşüncelere daldırıp, ben beceriksizim ne dans etmeyi biliyorum ne şarkı söylemeyi gibi şeylerle suratını asıyor.Okulda folklor öğreniyorlar ve folklor öğretmeni başarılı buluyor bunu kendisi de biliyor.Bir diğer durumda beni gördüğü an itibariyle 2-3 yaşındaki çocuk gibi konuşmaya,öyle davranmaya başlıyor.Ödev yaparken okumasını bile o şekle dönüştürüyor.Defalarca büyüdüğünü ve yapmaması gerektiğini söyledim ama bana karşı böyle yapmayı sevdiğini,bebek gibi davranmak istediğini söylüyor.Annemle beraber yaşıyoruz artık annem de bana ödev bitmeden eve gelmesen daha iyi olacak, seni görünce tamamen huyu değişiyor,evi ara ödev bitmişse gel demek zorunda kaldı.Bunu kızımın yanında da söyledi ve buna cevap olarak kızım da hem ağlamaya hem de kendince çözüm bulmaya başladı(evi arama anne,aramadan gel gibi). Ona karşı sabırlı olmaya çalışıyorum fakat hem çalışan ev geçindiren bir anne hem babasız büyütmenin verdiği sıkıntılarla (babasıyla boşandık ve maddi desteği yok maneviyatı da pek var sayılmaz ama görüşüyorlar)maddi manevi pek rahatlığımda olmadığı için,ister istemez bazı hareketlerine yada bildiği halde birşeyleri yapmamasına tahammülüm fazla olamıyor.Ona karşı en kötü yaptığım şey bağırmakta olsa o bunu bile kaldıramayacak kadar hassas ve masumken ben bu çıkmazın içinde çözümü bulamıyorum.Yardımcı olabilirmisiniz? 

Bu soruya cevap verir misin?
Anneler deneyimlerinden faydalanmak istiyor!
CEVAP YAZ