Doğum Kilosu: 3880gr
Doğum Tipi: Normal
Hastane: MEDİCAL PARK
Öncelikle herkese merhaba, hikayemi benim yaptığım bir kaç hatayı yapmamanız için paylaşmak istedim. Hamile olduğumu öğrendiğimde adet tarihim sadece 1 gün geçmişti ve nereden aklıma düştüyse test yapmaya karar vermiştim. Eczanedeki testlerden birini alıp baktığımda belli belirsiz ikinci çizginin olduğunu görüp aşırı heyecanlanmıştım. Fazla havaya girip sonradan üzülmemek için doktora gittim vee bingo ! hamileydim :) Hamileliğim boyunca bir kere dahi midem bulanmadı ( ki midesi çok hassas bir insanım annem hep sen hamilelikte napıcaksın der dururdu ) yani açıkcası hamilelikteki bulantınızın normal hayattaki hassasiyetinizle bir alakası olacak diye bir şey yok. Herneyse, gelelim doğum yaptığım günün bir gece öncesine.. Doğum sancısı belimden başlayıp yayılmaya başlayınca doğumun yakın olduğunu anladım. Bilmeyenler için yazayım doğum olayında rahim her saat başı 1cm açılır ve 10cm açıklık olduğunda doğum başlar (ıkınma hissi ile) yani sancılar başladıktan sonra önünüzde 10 saat kadar bir sancı süreniz oluyor. Öğrendiklerimi aynen uyguladım sancıları farkedince eşimi arayıp durumu anlattım, benden çok heyecanlandı ancak işini yarım bırakmamasını ve beklemek istediğimi söyledim. 1 2 saat sonra sancıların arası biraz daha sıklaştı, eşimle evimizin yakınındaki bir hastahaneye gittik, cihaza bağladılar biraz sancı çıktı. Nöbetçi doktor (hayatım boyunca unutamayacağım bir patavatsız :) )sancılarıma bakıp dedi ki ;
+oo bukadarcık sancıyla sen 6 7 güne anca doğurursun..
-Nasıl yani muayene etmeyecek misiniz açılma var mı yok mu diye ?
+cihaza güvenmiyor musunuz !? Sizin suratınızda bikere doğum yapacak ifade yok.
-Nasıl yani ?
+Buraya doğum sancısı ile gelenler ölüyo ölüyo acıdan !
-???!!!
Dehşete kapılmış bir şekilde evimize gittik.. Benim moral yerlerde tabi, kendi kendime Allah ım bu sancı değilse 7 gün içinde nekadar çoğalır kimbilir deyip durdum.. Eşim bir yandan moral vermeye çalışıyordu.
Eve geldim, sancılar biraz şiddetini arttırdı.. Artık emindim benim doğumum o adam ne derse desin başlamıştı.. Sancılarımın şiddeti artmaya devam ederken aklıma suyun sancıyı azalttığı geldi ve küvete girdim.. İnanır mısınız sancılarımdan eser kalmadı ve adama hak verdim.Meğer yalancı sancılarmış diye düşündüm ve 1 saat sonra küvetten çıktım. Ama sen misin sudan çıkan sancılar anında geri geldi,, sabah 6 da çıktık yola... Buarada doktorumu aradım ve bilgi verdim.. Ben beylikdüzünde oturuyorum hastahanemiz bahçelievlerde,, neyse giriş yapıldı yukarı çıktık sancı odasında beklemeye, hemşire gelip muayene edince 6 7 cm bir açılma olduğunu söyledi... Kulaklarıma inanamadım ve çok sevindim demekki doğum sancıları okadar korkulacak şeyler değilmiş ! doktor geldi,, evde sancılarımı çekmemin çok iyi olduğunu söyledi ve doğuma sadece 2 3 saat kaldığını sonra kızımı kucağıma alacağımı söyledi.. İyice heyecanlanmıştım. Hastanedeki odamda duş vardı, dün geceden bildiğim için hemen duşa girdim, arada çıkıp muayene oluyordum.. Ve inanılmaz bir şekilde 8-9 cm lik açılmaya kadar okadar rahattım ki,, kendi kendime bu da hiç bir şey değilmiş diyordum.. ben duştayken zamanımı , bekleyen eşime 'bak şimdi sancım geldi,, aa şimdi gitti' diyerek geçirdim :)
Gelelim duştan çıkış anıma,, doktor 9 cm lik açıktan sonra duştan çıkmamı istedi, İstedi istemesine ancak benim oradan çıkmaya niyetim yoktu, yalvardım yakardım burada doğurayım çıkarsam dayanamam diye, doktor kabul etmedi haliyle.. Sudan çıktım, aman Allah ım sancılar birden şiddetlendi (sudan çıkmış balık dedikleri o an bendim sanırım )
doğuma 15 20 dakika kala doktora bağırdım 'ben vazgeçtiiiimmmm tamam sezeryana alın beniiiii !! '
'olur mu öyle şey çok iyi gittin şuana kadar, zaten şimdi hazırlıklara başlasak o arada çocuk doğar beklemez'
sancı geliyor... çığlık atıyorum... gidiyor...hemşire diyor ki çığlık atmak yerine derin nefes alırsan daha kolay geçer sancın ( nefes almak bu ya alt tarafı alırız deme! o sancıyla ve panikle unutabiliyosun :) )
birdaha geliyor.. bu sefer deriiinn bir nefes alıyorum evet daha rahat gidiyo sancı bu sefer (rahatlıyorum)
geldik doğum koltuğuna, ıkın diyorlar ıkınıyorum, 1...2...
doktor diyorki hadi bak 2 ıkınmaya çocuk kucağımızda... çok iyi gidiyorsun çocuğun başı rahim ağzından çıkmak üzere...
Her şey güzel sancı gelince ıkınma hissiyle ıkınıyorum.. Ancak ebenin ıkınamıyor dediğini duyuyorum ve dehşete kapılıyorum,, ıkınmam kesiliyor..ağlıyorum,doktor diyor ki
'bak çocuğun kafası elimde neredeyse dokunabilirsin...'
aklımda tek bir şey var, çocuğuma dokunmak için elimi uzatıyorum yok, hissedemiyorum, diyorum ki siz beni kandırdınız ıkınamıyorum, olmuyo işte ! Doktor durumu farkediyor ve 'yardım edelim mi' yılın sorusunu soruyor.. HAYIR DEYİNNNNNNNN ! ahh kafam ne kadar güzel ıkınıyosun 1 2 3 bilemedin 4. de kucağında,, ama yok 'edin' dedim ! yardım dedikleri neymiş karnıma bastırıp alttan da çocuğu çekmek,, doğum sancısı mı ? o bastırmanın yanında hiçbişey ! biri ellerimi tuttu biri alttan çoğu çekti, o anda doktor da demesin mi ıkınmayı sakın bırakma başa döneriz diye, karnıma bastırdıklarında acıdan gözlerim karardı ve son enerjimle ıkınıp bi anda bayıldım... Sonra bebeğimi çıkarttıkları gibi göğüsüme yatırdılar... ama rahatlayamamıştım.. odaya geldiğimde gene karnımda doğum sancısı gibi bir sancı.. dokunamıyorum bile.. doktor geldi odaya normal değil dedi rahme kan dolmuş, apar topar beni müdahale odasına götürdüler, yolda heralde ölüyorum diye düşündüm... odada başka bir doktor geldi muayene etti , ve hemşirelerden biri karnıma bastırdı dolan kan çıksın diye, 'Napıyosun ' dedim can havliyle elini ittim çok acıyodu çünkü, sonra ellerimi tuttular bastırmaya devam ettiler benim 2. kez gözlerim karardı acıdan... Doktor uyutucaz dedi ve ben noluyo demeye kalmadan beni bayılttılar.. Kanı boşalttılar... Sonrası malum uyandığımda hem ishal hem kusma... Bunları kimsenin korkması için yazmadım, eğer doğuma girecek birileri varsa bunu okuyan şunu bilsin ki doğum gerçekten çok güzel ancak müdahale edilmeden yapılabilirse,, ben doğumdan değil müdahale edilmesinden dolayı bunları yaşadım,, belkide doğum esnasında bastırılmasaydı rahme kan dolmazdı bilemiyorum... Birdaha hamile kalırsam suda doğum yapmak isterim (bu seferki suda doğum ünitesi bana yetişemedi ama olsun) gerçekten çoookk rahat oluyo suda hissetmiyosunn sancı falan... Herkese Allah kolaylık versin,, unutmayın bunu başarmak sizin elinizde yeterki kendinize olan inancınızı kaybedip paniklemeyin ıkınmaya devam edin :)
